Er is vast ergens een kindje erg verdrietig om het verlies van deze knuffel. Een pop, of is het een konijn?

De oeverzones in de Redichemse Waard zijn weer gemaaid in opdracht van Rijkswaterstaat, dus je treft nu extra veel aan. Zoals deze zonnebril, gevonden tijdens een buitenles met de klas.

Als je zulke stevige haren tegenkomt in de Nederlandse natuur, dan kan dat maar van één dier zijn: de Schotse hooglander.

In de Heesseltsche Uiterwaarden vond Emmie deze uitermate mooi verweerde boomstronk.

Deze temperatuurmeter voor een zwembad vond Emmie langs de Waal bij Tiel.
Fabrikant is Taco zwembadtechniek uit Veendam.

Als dát geen mooi struinkustwerk is! Gemaakt door kinderen op een buitendag van Natuurwijs in Wetland Passewaaij.

Een lugubere vondst bovenop een paaltje langs een boerenlandpad in de Ooijpolder. Uit de resten zou je kunnen afleiden dat het hier om een kikker gaat, die achtergelaten is door een roofvogel.

De rivierstranden liggen bezaaid met zulke stenen. De witte aders zijn scheurtjes die gevuld zijn met witte kwarts. Doordat de kwarts harder is dan de zandsteen liggen de strepen er bovenop.

Gevonden in de Redichemse waard.
In dit gebied is zand gewonnen. Is het stuk ijzerwerk een getuige daarvan?

Ook een boom kan een struinvondst zijn, het is maar hoe je het bekijkt. Deze hele brede wilg in de Redichemse Waard voelt bij stormachtig weer aan als een schip dat over de golven danst. Met links de voorsteven vol in de wind.

Gevonden aan de Lek bij Culemborg. Het lijkt om iets verdrietigs te gaan… ?

Deze scholft geen aal meer. Middenin wetland Passewaaij, alsof hij net dood uit de lucht is komen vallen.

Prachtig struinkunstwerk op het strand aan de Waal. Uit betrouwbare bron weten we de naam van de kunstenaar: Nico Titerloblobey uit Tiel.

Dit is een voerkorfje, gebruikt om vissen te lokken bij het vissen.

Pareidolie is een psychisch verschijnsel waarbij men in alledaagse voorwerpen gezichten herkent. Zo zouden wij toch zweren dat deze door een bever aangevreten boom het daadwerkelijk uitschreeuwt!

Bij het Kaliwaalduin ligt een oud anker op het strand weg te roesten. De roest vormt prachtige landschappen op het anker en de ankerketting.

Een heerlijk kleurig kussen, je zou er zó op willen gaan liggen. Ware het niet dat het eerst een paar weken in het Waalwater heeft gelegen.

Struinvondst: nestje gevonden in de Kleine Willemswaard (Tiel), gemaakt van de vacht van de Schotse Hooglanders die daar leven.

Al sinds de prehistorie van levensbelang voor de mens en het spreekt nog altijd tot de verbeelding.

In deze zomer van 2023 met veel buien komen we vele kikkertjes in de uiterwaarden tegen.
Deze vonden we op weg naar Fort Honswijk.

Dit alles was al voor ons verzameld en op een paaltje gelegd, maar veel chocola konden we er niet van maken.

Deze grafsteen van Marcus Mallius bij Herwen is één van de bekendste Romeinse vondsten van ons land. Als je de tekst ontcijfert lees je dat hier zowel de Dam van Drusus als het Romeinse castellum Carvium hebben gelegen. Nu ligt op deze plaats het natuurgebied De Bijland.

Gevonden in de Kleine Willemswaard bij Tiel, aan het strand. Een dunne ijzeren plaat, vast een onderdeel ergens van, maar van wat? Heb jij een idee, zet het dan hieronder in de reacties!

Toen Emmie waterdieren aan het zoeken was met een schoolklas keek ze op en zag deze gevaarlijk uitziende stier…

In de Bemmelse Waard vonden we deze tak die echt aan alle kanten was aangeknaagd door een bever.

Oud ‘klompenhuisje’ aan een dijkhuis in Herwijnen aan de Waal.

De grote klit – ook wel grote klis genoemd (Arctium lappa) – verspreidt zijn vruchten doordat ze aan de vacht van dieren blijven hangen. Ook blijven ze wel eens hinderlijk aan je kleding hangen. Maar gebeurt dat niet dan gaan ze van ellende maar aan elkaar klitten, hier wel een hele grote berg.

Een restant van baksteenfabricage.

Vanuit de rijdende auto zag ik een felblauw gekleurde plant. Ik gooide meteen de auto in de berm. Slangenkruid, was m’n eerste gedachte, maar nee het ging hier om een mooie Bernagie (Borago officinalis). Het was een vroege bloeier (21 maart), meestal bloeit de bernagie pas vanaf mei-juni.

Deze plant uit zuidelijke streken is tegenwoordig bij ons ingeburgerd. Zowel de bloemen als de jonge blaadjes zijn eetbaar met een komkommerachtige smaak, vandaar de naam ‘komkommerkruid’. Er zijn ook tal van geneeskrachtige toepassingen bekend.

Dit zegt Wikipedia:
“Reeds bij de Grieken stond de plant om zijn opbeurende werking bekend. In de tweede eeuw na Christus werd een mengsel van bernagie en honing gebruikt ter verlichting bij hoesten. Een aftreksel van de bladeren en stengels werd gebruikt om de diurese en het zweten te bevorderen. Ander traditioneel gebruik is de toepassing bij reuma, verkoudheid en bronchitis.

De plant wordt toegepast ter versterking van de bijnieren en tegen mentale uitputting en depressie. Verder zou het de maag en darmen ondersteunen bij infectie en vergiftiging. De zaden worden ingezet bij prikkelbaredarmsyndroom en bij onregelmatige menstruatie. De zaadolie vindt uitwendig toepassing bij seborroïsch en atopisch eczeem en inwendig bij premenstrueel syndroom en ter preventie van hart- en vaatziekten.“

JvdB

Dit slechtgefotografeerde (want met telefoon) vogeltje leek op het eerste gezicht geen soort die hier normaal voorkomt. En inderdaad, het blijkt een ‘Japanse Meeuw’te zijn. Dat heeft niets te maken met onze zeemeeuwen, het is een ontsnapte volièrevogel.

Als je tijdens de struinles twee struinvondsten tegelijk doet (bordje en bierflesje), dan komen creatieve kinderen opeens zo naar je toe lopen.

Als je goed oplet en kennis van planten hebt, kan je veel van je eten uit de natuur halen. Zoals hier: bloeiende bieslook aan de Waal.

Dat ziet er gevaarlijk uit. Gevonden op het Waalstrand vlakbij de steenfabriek in de Crobsche Waard.

Het blijkt te gaan om de restanten van een Meerval.

En, toevallig of niet, een week later vond Emmie op het strand bij Herwijnen de resten van een andere grote vis, zo te zien ook een Meerval:

Waarom zou iemand een glazen potje met walnootschillen weggooien? Er zit vast een verhaal achter. Kan jij dat bedenken, zet het dan in de reacties hieronder.

Een nieuwe trend? Customize jouw eigen koeienvlaai!

.. dat was mijn eerste gedachte toen ik dit pootje vond op een zandpaadje in Wetland Passewaaij. Na enig uitzoekwerk – en met hulp van de groep ‘Determinatie van planten en dieren’ op Facebook – lijkt de meest voor de hand liggende eigenaar van de poot gevonden te zijn: een fazant. De rest van de fazant zal inmiddels wel opgepeuzeld zijn.

Jan van den Berg

Deze leeggegeten kreeft vonden we naast een sloot middenin het land van Maas en Waal. Het gaat hier om de Amerikaanse rivierkreeft, een exoot die tot een ware plaag aan het uitgroeien is en de inheemse rivierkreeften verdringt.

Deze struinvondst kwamen we tegen in de Kuilenburger polder: een met heel veel spijkertjes in elkaar getimmerde olifant.

Dit leuke bootje, gemaakt van een eierdoos, werd gevonden tijdens een struinles op de kade langs de Lek. De kinderen vonden het een prachtige verrassing, helemaal toen het bootje ook echt bleek te drijven:

Bij navraag bleken dit braakballen van een aalscholver te zijn.

Mooi lijnenspel op deze aangespoelde boomstam.

Lenn en zijn vissersmaatje Jorren hebben in de Waal twee stropersvisnetten ontdekt en naar boven gehaald. Beide jongens droegen de netten over aan de politie.

Het ging om zogenaamde ‘kieuwnetten’. Dat zijn netten waar een vis in zwemt, maar er vervolgens niet meer uit kan omdat de kieuwen in het net blijven hangen.

We vonden al eerder citroenen, tomaten en een hele bloemkool, maar om de groentewinkel compleet te maken nu ook een gele paprika.

Kijk, dat zien we graag! Van gevonden materialen uit de natuur iets moois en eigens maken. Hier is iemand duidelijk met veel aandacht bezig geweest om gestapelde torens te maken. Heb je zelf iets moois gemaakt of kwam je iets opmerkelijks tegen aan de rivier? Stuur een foto en korte omschrijving naar info@struingids.nl.

Zieke vogels hebben de neiging om weg te kruipen, als zij hun einde voelen naderen. We kwamen dat al eerder tegen bij o.a. een bonte specht. Zo is het blijkbaar ook gegaan in dit geval. Deze torenvalk vonden we in de dikste wilg aan het strand van de Rijswaard (Neerijnen).

Deze (nog levende) libellelarve van de rivierrombout kwamen we tegen in de uiterwaarden van de Waal bij Herwijnen.

Eppo Heerding stuurde ons deze fantastische struinvondst:
“Enkele jaren geleden vond ik langs de Waal bij de Millinger Theetuin een aangespoeld deurtje van een konijnenhok. Dit werd de lijst van mijn rariteiten kunstwerk.”

Heb je iets bijzonders gevonden tijdens het struinen en wil je het met ons delen? Mail het dan naar info@struingids.nl.

De vorm en grootte van de schubben verschilt per vissoort. Blankvoorn en karper hebben bijvoorbeeld grote schubben, zeelt en paling hebben schubben die je nauwelijks kunt zien.

De meeste zoetwatervissen hebben gladde, ronde schubben. Baars en snoekbaars hebben zogenaamde kamschubben die ruw aanvoelen. De schubben op de foto zouden dan ook van een snoekbaars moeten zijn. Maar als een gerenommeerde visser ons wil corrigeren dan luisteren we natuurlijk aandachtig 🙂

Dit flesje dobberde in het stijgende Waalwater in de Kleine Willemswaard bij Tiel. Eindelijk een keer een brief erin, flessenpost! Er zat een schatkaart in waar ik geen wijs uit kon worden. Een leuke verrassing op de eerste dag van het nieuwe jaar 2022!
Emmie Nuijen

Deze mooie stenen liggen gewoon op de Waalstrandjes: jaspis. Eén van de weinige halfedelstenen die je in Nederland kunt vinden.
Jaspis wordt als sinds de oudheid bewerkt tot zegelstenen en sieraden.

Zo ziet een beugelflesje eruit na jaren in de Waal te hebben gelegen.

Je moet wel heel goed kijken wil je ze ontdekken: de eitjes van het elzenhaantje. Deze kwamen we tegen in de Gamerensche Waarden.
Het elzenhaantje is een kever die wel 900 eitjes kan leggen, allemaal van die glimmende gele manna’tjes. De eitjes komen uit na 5 tot 14 dagen.

Tijdens een begeleide struintocht op het strand van Zennewijnen vond één van de kinderen deze steen met een fossiel erin. Bij navraag blijkt het om een afdruk van de steel van een zeelelie te gaan.

De zeelelie (Crinoidea) is geen plant, maar een zeedier dat behoort tot de klasse van stekelhuidigen. Ze bestaan al zeker 500 miljoen jaar. Fossiele zeelelies kunnen wereldwijd worden aangetroffen in rotsformaties. Vooral de gefossiliseerde steelschijfjes zijn op veel plaatsen teruggevonden.

Gevonden tijdens een wandeltocht in het buitengebied van Amsterdam: Bijlmerweide.
Wie wil er geen duik nemen in dit verkwikkend buitenbad?

Kijk, dat zijn de betere zandkastelen, verstevigd met bakstenen uit de nabijgelegen steenfabriek. Als deze kinderen nog even door waren gegaan hadden we een nieuw kasteel erbij in Rivierenland.

Mooie kleuren op dit algeneiland, in de uiterwaarden bij Eck en Wiel.

De kracht van de natuur in beeld. Deze boom groeit dwars door de muur van de oude steenfabriek in de Afferdense en Deestse waarden.

Struinvondst bij de dijk tussen Culemborg en Beusichem. Deze vogel werd kunstig samengesteld met allerlei gevonden materiaal.

Deze autoband spoelde aan op het strand van Wetland Passewaaij. ook hier zullen de meeste vragen onbeantwoord blijven: wie reed er ooit mee, hoe komt hij in de Waal terecht enz.

Deze duif lag door op het strand van Wetland Passewaaij. Van de daders ontbrak elk spoor.

Altijd bijzonder een schoen te vinden. Deze lijkt behoorlijk oud. Welk leven heeft de persoon van wie de schoen was, geleefd?

In de Redichemse Waard (bij Culemborg) kwamen we dit gevaarte tegen. We dachten eerst aan een restant van de zandwinning, maar nee. Stefan Claessens, kenner bij uitstek van het gebied, weet ons te vertellen: “het is een voedersilo voor de varkentjes die in dat deel van de Redichemse Waard tot begin 2019 hebben rondgelopen in het omheinde stuk. Dat waren Hongaarse krulhaarzwijntjes en een ondernemer verkocht het scharrelvlees aan chefkoks.”

Als je eens wilt googelen: die krulhaarzwijntjes zien er schattig uit.

Een kind vond deze poot toen we net met een klas langs de Lek struinden. We dachten aan een reiger of aalscholver.

Hoe origineel is dat, een vissculptuur van Grote Klis!

In het gebied de Molenkade (bij Zijderveld) vonden we dit skelet in een boom. Wie weet hing het er nog vanaf Halloween. Of het was om voorbijtrekkende struiners schrik aan te jagen (maar dan moet je meer uit de kast halen natuurlijk!).

We vonden verschillende solitaire ganzeneieren in Wetland Passewaaij (Tiel aan de Waal). Ons vermoeden is dat ze met het hoge water zijn gaan drijven en later door dalend water ergens zijn neergelegd.

Gevonden in het Gerendal, bij Schin op Geul: een wespennest onder de grond.

Deze kabouter kwam met het winterhoogwater mee en besloot te blijven tussen Waal en Lek, langs het Amsterdam-Rijnkanaal.

Alleen is de rest van de krab nergens te bekennen.

Deze boom wordt – niet voor niets – de ‘oogjesboom’ genoemd. Het is de Grauwe Abeel en voor de Egyptologen onder ons: het is net het Oog van Horus op de stam.

Is het een primitieve oven of het begin van een gigantisch kasteel? We weten het niet, tegengekomen in de buurt van Varik aan de Waal.

Een schipper zal bij het schilderen zijn evenwicht verloren hebben en zijn kwast in het water van de Waal hebben laten vallen. Hoe komt deze rare kwast anders op het strand terecht?

Bij Borgharen werd door archeologen in 2010 een massagraf ontdekt dat z’n weerga niet kent. Er liggen namelijk de skeletten van 65 paarden, gesneuveld in een strijd ergens in de 17e of 18e eeuw. Over de exacte veldslag is nog geen duidelijkheid.
Na onderzoek zijn de skeletten weer ondergedekt met aarde, dus je ziet er niets van. Of… toch? Een door een dier (hond, vos?) gegraven gat laat een stukje skelet zien. Het lijkt een paardenbot te zijn. Navraag bij een bevriende archeoloog leert dat dit zeker een mogelijkheid is.

Resten van een Cubaanse sigaar van het merk Romeo Y Julieta, het favoriete merk van Winston Churchill. In de Kleine Willemswaard Tiel.

Deze prachtige goudgele kleur op deze boom is volgens ons te wijten aan de schimmelziekte roest.

Maar als je een betere verklaring hebt dan horen we het graag.

Struinvondst van Mark Dormans in de uiterwaarden bij Wageningen.

Mark: “Ik denk  dat dit fenomeen komt door het weer iets gezakte hoogwater. Zo blijft de bovenste bevroren laag over en eronder lucht. Soort in het gras zwevend ijs 👍🏻😃 “

Ooit al zoveel kleurschakeringen op een bramenblad gezien? Nee? Dat dachten wij ook!

Een baksteen op een strand in de Bemmelse Waard met het opschrift COWEN. Het zal toch niet om de New Yorkse investeringsbank Cowen gaan, lijkt ons. Maar wat dan wel? Wie het weet mag het zeggen in de reacties.

Update 1 maart 2021:

Uit de reactie hieronder blijkt dat de steen afkomstig zal zijn uit de fabriek van de Britse industrieel en politicus Sir Joseph Cowen (1800 – 1873). De fabriek ‘Cowen’s Brickworks’ stond in het Noord-Engelse Blaydon Burn en maakte stenen van superieure klei. Allemaal goed herkenbaar vanwege het ‘COWEN’ stempel erop. Ze werden over de hele wereld geëxporteerd, en zijn dus zelfs nog terug te vinden in de Bemmelse Waard.

Update 5 maart 2023:

Ook Marika Biacsics maakte melding van een Cowen steen, deze keer in de Loowaard.

Hier is iemand bezig geweest met een stevige workout, door deze zware stenen op te stapelen.
Of misschien werd het wel een eigentijds hunebed?

Struinvondst in Wetland Passewaaij. Een tonderzwam omgevormd tot insect of alien door een creatieve voorbijganger.

Deze struinvondst deden we niet zelf, maar werd gedaan door de archeologen van onderzoeksbureau RAAP. Als onderdeel van de dijkversterkingen deden zij opgravingen bij Ophemert. In een grote afvalkuil werd veel glaswerk gevonden, dat bleek toe te behoren aan  bierbrouwerij De Zwaan, opgericht in 1850 door de broers Antonie en Johannes Paulus van den Bergh en noodgedwongen gestopt in 1924.

Op de website van NederlandseBiercultuur.nl lezen we dit:
“Van de brouwerij zijn slechts berichten van rampspoed bewaard gebleven. In 1909 viel brouwersknecht B. de Vries in de ketel met kokend water en overleed. In 1924 is de brouwerij met café geheel afgebrand.”

Dat zie je niet vaak: een jager die tot prooi wordt. Het gebeurde deze buizerd.

Misschien door een vos gepakt terwijl hij met een eigen prooi bezig was?
Of slaat de vogelgriep ook bij roofvogels toe?
Wie weet kan er iemand nog iets zinnigs over zeggen.

Die Schotse Hooglanders doen dan wel nuttig werk in de uiterwaarden, maar ze laten hun haar wel overal slingeren.

Een door de elementen fraai gevormd stuk hout, lijkt wel op zwart geworden eikenhout.
In de Kleine Willemswaard Tiel.

Gevonden op een strand bij Ophemert. Kan geen kwaad om te delen in deze bijzondere (corona)-tijden!

…in de bossen van Austerlitz. Bevestigd door bevriende ecoloog Gijs Kurstjens.

Hoe deze Italiaanse vlag in de Ewijkse uiterwaarden terecht komt is ons een raadsel. Misschien van een binnenvaartschip afgewaaid, of achtergelaten door een ernstig verdwaalde voetbalsupporter?

Wat een brede bezem! Er is vast een scheepsdek mee geschrobd.

Emmie vond deze hoed toen ze met de kleuters op pad was bij Culemborg aan de Lek.

Lydiet is een steensoort die in Duitsland in de vaste rots te vinden is en door rivieren naar onze streken is meegenomen. Vroeger gebruikte de goudsmid lydietstenen als toetssteen door strepen op de steen te trekken. Door vergelijking van de spiegeling van de strepen kon het goudgehalte worden geschat.

Zonde om weg te gooien, deze bloemkool. Hij zou vanavond zo op tafel kunnen staan .

Gisteren zwom ik de nevengeul in de Heesseltse Uiterwaarden over. Op het uiteinde van het schiereiland vond ik deze bovenkant van een pot/fles.

Emmie Nuijen

Leuk, die zwerfstenen van Kei Tof. Deze steen van een mannetje in de regen werd gevonden in de Amtmanstuin in Tiel.
Op een facebook groep kan je dat melden en dan kan je de steen weer verder verstoppen. Zullen we zeker doen en op een verrassende plaats!

Een exemplaar van ‘Vermist konvooi’ van Brian Callison, de Britse thrillerschrijver, hangt tussen de takken. Het is een boek uit 1970, maar zo te zien is het nog redelijk leesbaar.

Bij Fort Everdingen, naast de sluis. Een kunstwerkje.
We weten niet waar het voor staat, maar het kleurt wel mooi bij het riet.

Eens even kijken wat we hier hebben: een bosje gedroogde lijsterbessen, een kind in een roze bootje, een bouwvakker op een Moomin, een speelgoeddino en een kunstbloem. Dat alles gelardeerd op een bedje van reuzenzwammen in de holte van een eik en afgemaakt met natuurlijk materiaal als kastanjes, eikels, steentjes en mos. Wat krijg je dan? Een mini-speelgoedsprookjesherfstaltaar o.i.d.

Marika Biacsics – Van der Horst stuurde ons deze foto’s van keramiek scherven die ze vond in de Loowaard. Opschrift P. Regout & Co, Maastricht. Wie weet er meer over te vertellen?

De tijd stond even stil op het Waalstrand in Tiel. Wat is dit geweest, een oud zakhorloge of wekker? Emmie vond het terwijl ze met twee groepen kinderen rivieren aan het maken was op het strand. De kinderen wisten van geen ophouden.

Deze schep lag op het strand van de Bemmelse Waard. Hoe lang zou het geduurd hebben voordat hij zo ontzettend verroest was?

Tijdens een wandeling op de Sint-Pietersberg kwamen we een bijzondere vondst tegen: een zogeheten heksensteen, te herkennen aan een mooi rond gat in het gesteente. Zulke stenen spreken al eeuwenlang tot de verbeelding. 

Heksenstenen – ook wel hagstones genoemd – zijn natuurstenen waarin een natuurlijk gevormd gat zit, meestal ontstaan door erosie of inslijting van water en zand. In volksgeloof werd zo’n steen gezien als een krachtig amulet. Men hing ze boven de deur om onheil en boze geesten buiten te houden, of droeg ze als bescherming tegen ziekten en ongeluk. Door het gat heen kijken zou zelfs de wereld van de geesten zichtbaar maken!

Een aangespoeld ganzenei, langs de Linge in Zoelen, net voor zonsondergang. Een gemiddeld ganzenei weegt 3x zo veel als een kippenei.

In Tiel is een geheimzinnige kunstenaar actief die portretjes van katten verstopt in de openbare ruimte. Inwoners speuren naar nieuwe exemplaren en dit zou er weer eentje kunnen zijn. In Wetland Passewaaij.

Een afgerukt stuk vis aan de oevers van de Waal. Het blijkt hier te gaan om ‘knakaal’, aangespoelde dode paling. De precieze oorzaak is nog onduidelijk. De dieren kunnen terecht gekomen zijn in waterkrachtcentrales, scheepsschroeven of gemalen die afwateren op de rivieren, maar het moet nog verder worden onderzocht.

Vind jij ook een knakaal? Meld het dan bij RAVON en je helpt het onderzoek: https://www.ravon.nl/Help-mee/Tellen/Knakaal

Deze steen werd gevonden op het strand van Scheveningen door Norin Klein Gunnewiek. Zij is erg benieuwd waar dit vandaan kan komen.
Schot voor de boeg: misschien duidt de naam RIDGE op de toepassing (ridge = nok van een dak), of is het de naam van een fabrikant.
Tips zijn welkom via info@struingids.nl!

Dat er gewaarschuwd wordt voor eikenprocessierupsen begrijpen we.
Maar het breien van bruine truien lijkt ons volkomen ongevaarlijk. 🙂
Oh ja: 🐶💩

Struinvondst in de binnenstad van Zaltbommel. Misschien van een oud schip dat op de Waal voer?

Op de Lekdijk tussen Everdingen en Hagestein vonden we dit logboek, bij twee bankjes. Leuk om eens door te bladeren!

Deze sympathieke, maar eenzame beer vonden we bij de aanlegplaats van de Liniepont aan de Utrechtse kant van de Lek (26 augustus 2023).

Dit ronde voorwerp in een boom blijkt bij nader onderzoek een bierdop te zijn van brouwerij Het Anker uit Mechelen. De dop is in een boom geduwd en de schors groeit er nu netjes omheen.
Gevonden in de Blommenwaard / Hurnse Kil.
Leuk weetje: sinds 1904 wordt er in Mechelen bier gebrouwen onder de naam ‘Het Anker’, maar de geschiedenis van de brouwerij gaat wel terug tot het jaar 1471.

Tegengekomen toen we op de Linge aan t kanoën waren.

We komen niet zo vaak krokodillen tegen op onze struintochten, maar hier lag er toch eentje in de Achthovense uiterwaarden.

Tijdens de Corona crisis struin ik meer in m’n eigen buurt, door Culemborg aan de Lek, of in de omgeving. Deze IJsvogel kwam ik tegen op een bank in de ecowijk Eva Lanxmeer.

Emmie Nuijen.

Struinvondst heksenbezem: die stond  zomaar tegen een boom in Culemborg.

Dit kan toch niet anders dan de poot van een mol zijn.

Op een strand in de Gendtse Polder staan een aantal kunstwerken van natuurlijk materiaal van kunstenaar Albert van Driel, waaronder deze danseres.

Mooie ijssculpturen aan een draad in uiterwaard bij Culemborg.

Gevonden bij scouting St. Stanislaus Culemborg. Het lijkt wel een ouderwetse speelgoedhond of -wolf. Ideeën over de herkomst kan je sturen naar info@struingids.nl.

We houden al een aantal jaar de vondsten bij die we tegenkomen op de verschillende struintochten, maar nooit eerder vonden wij… een aangespoelde auto. Toch lag er echt eentje op een strandje bij Wetland Passewaaij in Tiel. Een speelgoedauto weliswaar, maar wel met nog werkende dashboardverlichting.

Deze schelpen van de Aziatische korfmossel (Corbicula fluminea) kan je overal vinden op de Waalstrandjes. Toch is deze soort pas sinds 1988 te vinden in ons land.

De scholekster is blij met deze toevoeging aan zijn menu.

Wie zijn werkhandschoen zoekt: er ligt er eentje aan het Waalstrandje bij Echteld. Nog zo goed als nieuw!

Parasol in Passewaaij wetland, na een droge zomer en een natte winter.

En waarom? We hebben werkelijk geen idee.

Je vindt van alles langs de rivier, maar wie gooit er nou een compleet netje citroenen weg? Zo te zien komen ze net uit de supermarkt.

Hoe vaak ben je hier al aan voorbij gelopen? Korstmossen vormen een wereld op zich, je hoeft er alleen maar naar te kijken en je te verbazen over de vele vormen en de veelheid van kleuren.

Op het strand bij Tiel vonden we deze fantastische vuurspuwende draak van bakstenen.

Dit bierflesje hoort natuurlijk niet op het strand bij Wetland Passewaaij, maar het vertelt ook een verhaal. Het is namelijk honingbier uit Łomża, een stadje in Podlachië.

Podlachië is het oostelijk deel van Polen dat in het oosten grenst aan Wit-Rusland.  Hier vind je o.a. het Oerbos van Białowieża. Het flesje is vast meegenomen door een Poolse arbeider uit die streek.

“Z dodatkiem miodowe” betekent “met toevoeging van honing”, dan weet je dat ook.

Leuke verrassing in de Goilberdingerwaard (bij Culemborg aan de Lek):
een hart gemaakt van riviermosselen!

Het heeft wel wat weg van zo’n lantaarnvis, dit restant van een riviervis. Gevonden in Wetland Passewaaij. Aan de stand van de bek en de scherpe tandjes te zien hebben we hier te maken met een snoekbaars.

We dachten eventjes aan een rivierprik, die langs kwam zwemmen bij het strand van de Willemswaard in Tiel. Maar bij nader inzien was het toch een zwemmende paling, ook bijzonder.

Soms vind je zo’n leuk natuurfenomeen: kleikommetjes, uitgekolkt door de Waal.

Dit lijkt het meest op een bal die bij honkbal / baseball wordt gebruikt. Gevonden in de Redichemse Waard bij Culemborg.

Even op 90 graden in de was en deze eenhoorn is weer zo goed als nieuw!

Dit lijken twee vastgeroeste ringen aan metalen plaat.
De kinderen die mee waren op struinles dachten aan een bril uit de oertijd 🙂

Mooie meisjespop op het strand van de Kleine Willemswaard.

Geknakt en doorgegroeid naar het licht, balancerend in de lucht.

Dit vogelnestje vonden we op de grond bij een vogelkijkhut langs de Dijle ten zuiden van Leuven. Het is een heel rustig gebied met wateren en ooibossen. Een bevriende vogelaar liet ons weten dat het hoogstwaarschijnlijk om een mezennest gaat, mogelijk uit een boomholte getrokken door een dier.

Hans Heerdt: “Ook in november zijn de uiterwaarden van de Waal nog prachtig! Want wie goed kijkt ziet meer!”

Op een paal in de Regulieren bij Culemborg heeft een vogel vast van een muisje zitten smikkelen. Het pootje liet ie voor ons achter.

Gevonden tijdens een natuuractiviteit met kinderen langs de Waal bij Neerijnen. Eén van de kinderen kwam enthousiast op ons afrennen en schreeuwde “dit is vast van een mammoet!”. Toen later nog veel botten werden gevonden – een hele tas vol – werd er al gefilosofeerd hoe die mammoet thuis in elkaar gezet kon worden.

Navraag bij de Facebook groep “Determinatie van planten en dieren” leerde echter dat het waarschijnlijk een kies van een rund moet zijn. Kasper Heineke meldde: “Zulke (aftandse) tanden heb ik ook vaak gevonden. En botten van (vergelijkbaar) formaat. Ik kan me voorstellen dat wanneer een koe (of kalf) kwam te overlijden in de uiterwaarden, de boer het dier ter plekke begroef. (Eens komt alles boven?)“

… is snel gezegd, maar nergens zagen we het zo letterlijk en kunstig gedaan als hier in de Leeuwense Waarden.